Kuşatılmıştı.
Aklı, duyguları, vicdanı, korkuları.
Çok sert kuşatmaydı.
Tek başınaydı.
Issızdı ortam.
Dostlar gitmişti.
Her sokakta korku ve onu suçlayanlar vardı.
Öyle bir güçsüzlük ve yalnızlık vardı ki
O büyük ideallerin gücü yetmiyordu.
Çemberin hem içinde hem dışında idi.
Çemberin içinde idi, çok zekiydi, onu izin verirse zevk içinde varlık içinde yaşatırlardı.
Çemberin dışında idi.
Unutamıyordu.
Doğrunun eski destanını,
Yiğitlik günlerini unutamıyordu.
Kapatamıyordu gözlerini,
Kalbi sürekli aklına fısıldıyordu.
Gerçek hep aynı. Gerçek yine aynı gerçek diye.
Ama tek başınaydı
Ve
Isıszlığın ortasındaydı.
