Kurdun döndüğü gece,
Köşelerde saklanmış, bitmesini bekliyordu yeniler.
Kurdun geçtiği yollar onun eski zamanlardaki heykelleri ile doluydu.
Eğildi giyotinlerin kurulduğu geceye,
Kurdun döndüğü geceydi.
Issızlaşmış ovalara doğru neşeli bir ıslıkla güneş gibi baktı,
Yine kimse yoktu.
Ama ortada korku da kalmamıştı.
Umuda inanmazdı.
Bu defa tamam dedi.
Giyotinse giyotin.
Kurdun döndüğü gece,
Onun da döndüğü geceydi.
